Elke dag buikpijn
In de ochtend begint het meteen. Als ik mijn dochter Cindy(8) wakker maak wil ze niet uit bed. Meestal schreeuwt ze boos dat ik weg moet gaan en dat ze toch niet naar school gaat. Ze heeft sinds ruim een jaar moeite met naar school gaan. Eigenlijk begon het al een beetje in groep 3 met de CITO toetsen. Maar daar had ze een hele lieve juf dus die kreeg haar nog wel mee. Steeds vaker klaagde ze over buikpijn en momenteel heeft ze zelfs elke dag buikpijn. Zo erg dat ze af en toe echt thuis blijft.
Cindy is een wat verlegen meisje. Ze heeft één hele goede vriendin maar verder weinig aansluiting bij andere kinderen. Daarnaast is ze wel goed met taal maar scoort ze onder gemiddeld op rekenen. En dat geeft haar stress. Ze begrijpt het vaak niet en zeker als er tijdsdruk bij komt kijken klapt ze helemaal dicht en begint te huilen.
Andere kinderen maken daar grapjes om en de juf die ze dit jaar heeft vindt het moeilijk om het klimaat in de klas veilig te houden. Cindy is zelfs niet assertief genoeg om daar weerstand tegen te bieden. Hierdoor voelt Cindy zich steeds een beetje slechter. Ze is er ook echt van overtuigd dat ze het nooit gaat leren.
woest en erg verdrietig
Op school probeert ze zich nog groot te houden maar als ze dan thuis komt is ze woest en erg verdrietig. We hebben 12 lessen speltherapie gedaan om te proberen haar van de problemen af te helpen. Dat heeft haar buien wel iets getemperd maar ik merk toch dat er in wezen weinig veranderd is. Ze gaat nog steeds met dikke tegenzin naar school en de buikpijn blijft.
Viavia kom ik in aanraking met iemand die de MatriXmethode gebruikt om kinderen te leren de regie in eigen hoofd te krijgen. In een telefonisch consult (videobellen) legt ze uit hoe je zelf je nare gedachten, gevoelens, beelden en geluiden kunt neutraliseren volgens een soort stappenplan met je eigen fantasie.
…en toen was de buikpijn weg
Door bijvoorbeeld die buikpijn te visualiseren (hoe voelt dat in je buik), kon Cindy grip krijgen op de pijn en hem met haar fantasie uit haar buik halen. Ze heeft hem in een kuil met een vuurtje weggegooid …en toen was de buikpijn weg, ook als ze terugdacht aan het rekenen. Ik vond het heel bijzonder. In een half uur tijd werden er vier verschillende nare gevoelens, gedachten en plaatjes aangepakt en Cindy vond het heel leuk en makkelijk. Het kostte haar wel veel energie en dus was een half uur ook wel genoeg.
We zijn nu twee weken verder en Cindy gaat nog steeds met plezier naar school. Ze zal misschien nooit een ster worden in rekenen maar de stress en de blokkades zijn weg en daardoor is ze meer ontspannen. Ze klaagt niet meer over buikpijn en gaat meestal vrolijk naar school.